The Relationship Between Islamic Spirituality and Economic Development and Their Influence on Each Other

Authors

rihu

Abstract

The targeting of contemporary societies to achieve maximum economic growth Has had two serious consequences on the individual and social spiritual body of human beings. These include abandoning the spiritual dimension as well as trying to deviate, personalize, and use spirituality as a tool for economic purposes. Meanwhile, Islamic spirituality, with its principled, rooted and Sharia-oriented nature, is comprehensive in such a way that adherence to its principles not only does not block the path of economic progress, but also leads to revision of goals and better progress. In this research, using grounded theory, the relationship between Islamic spirituality and economic progress and the quality of their influence on each other have been investigated. The results show how the components of Islamic spirituality relate and affect the process of economic development in three foci: causal, intervening and contextual conditions. Therefore, it is necessary to first prepare the necessary platforms for the occurrence of the phenomenon by the background conditions, and in the next stage, by creating the conditions and using the intervention conditions correctly, the components of the strategy should be provided and completed. The total of positive spiritual elements presents the comprehensive strategy of “the lifestyle of the believers” to achieve economic progress in the path of excellence, growth and all-round happiness of man and expresses specific theoretical and administrative orders; On the other hand, by following the path of “secular life” and focusing on economic growth, the negative spiritual elements create dangerous consequences for mankind

Keywords

References

* قرآن کریم.
* نهج‎البلاغه.
1. ابن ابی‎الحدید، عبدالحمید بن هبه‌الله (1404)، شرح نهج‎البلاغه، گردآورنده شریف الرضی، قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.
2. ابن‌بابویه، محمد بن علی (1362)، خصال، مصحح علی‌اکبر غفاری، تهران: دفتر انتشارات اسلامی.
3. آذربایجانی، مسعود (1396)، تربیت و رشد معنوی در دوران نوجوانی، تهران: مرکز نشر الگوی پیشرفت اسلامی ایرانی.
4. توکلی، محمدجواد و امید ایزانلو (1395)، «تحلیل کارکردی سبک زندگی اقتصادی مطلوب در اسلام»، دوفصلنامه علمی تخصصی پژوهش‎نامه سبک زندگی، س1، ش2، بهار و تابستان، ص۴۷−70.
5. ثابت، عبدالحمید؛ نصرالله نظری و محمدعلی نظری (1394)، ماهیت و چیستی پیشرفت در اسلام، قم: نشرالمصطفیn.
6. حر عاملی، محمد بن حسن (1409)، وسائل‎الشیعة، چ1، قم: مؤسسه آل‎البیتb.
7. حویزی عروسی عبد علی بن جمعه (1415)‏، تفسیر نور ثقلین، چ4، قم: انتشارات اسماعیلیان.
8. دانایی‌فرد، حسین و سیدمجتبی امامی (1386)، «استراتژی پژوهش‌های کیفی: تأملی بر نظریه داده بنیاد»، اندیشه مدیریت، س1، ش2، ص97.
9. درودی هما (1384)، فرهنگ کار از دیدگاه اسلام، مجله کار و جامعه، ش 63.
10. زنجیری، محمد حسین (1384)، سنت های الهی در پاداش و کیفر، قم، مرکز پژوهش های صدا و سیما، اول.
11. شریفی، محمود (1387)، کسب و کار از دیدگاه اسلام، فرهنگ کوثر شماره 73.
12. شیرافکن، محمود (1397)، «بررسی نقش نماز در پیشگیری از وقوع جرم و جنایت»، معارف فقه علوی (ویژه‌نامه همایش ملی نماز، تعالی فردی و اجتماعی)، س4،‌ اردیبهشت، ص157−204.
13. صادقی‌پور، حسین؛ نصرالله رضایی قلعه، بهنام سیاه کلاه، فریدون عزیزی (1380)، «اثر ماه رمضان بر تعداد موارد اقدام به خودکشی»، مجله غدد درون‎ریز و متابولیسم ایران (ویژه‌نامه خلاصه مقالات کنگره روزه داری و سلامت)، دوره 3، ص۳۴.
14. صدر، محمدباقر (۱۳۹۳)، سنت‎های تاریخ در قرآن، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
15. طباطبایی، محمدحسین (1374)، ترجمه تفسیر المیزان‏، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
16. طوسی، محمد بن حسن (1364)، تهذیب الاحکام، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
17. عاملی، بهاءالدین محمد بن حسین؛ ساوجی، نظام بن حسین (1429)، جامع عباسی و تکمیل آن، چ1، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
18. عسگری، محمدمهدی و ابوالقاسم توحیدی‌نیا (1386)، «تأثیر سرمایه اجتماعی (معنوی و مذهبی) بر رشد و توسعه اقتصادی»، جستارهای اقتصادی، دوره 4، ش8، ص99−120.
19. کاشانی، انسیه و محمدنقی نظرپور (1397)، «جایگاه سنت رزق در پیشرفت اقتصادی توحیدی از دیدگاه قرآن کریم»، راهبرد توسعه، ش56، ص64−81.
20. کلینی، ابوجعفر، محمد بن یعقوب (1407)، الکافی، 8ج، چ4، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
21. کلینی، ابوجعفر، محمد بن یعقوب (1429)‎، الکافی، پژوهشگران مرکز تحقیقات دارالحدیث، چ1، قم: دارالحدیث للطباعة و النشر.‎
22. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی (1410)، بحارالأنوار، چ1، بیروت: مؤسسة الطبع و النشر.
23. محسنی، غلامرضا؛ راضیه یوسفیان ملا (1396)، رابطه ماه مبارک رمضان با میزان بروز تصادفات و دیگر آسیب‌ها و مقایسه آن در زنان و مردان پذیرش شده در اورژانس بیمارستان‌های شهر کرمانشاه در سال 1380−1387، پژوهش در دین و سلامت، زمستان 1396، دوره 4، شماره 1، از صفحه 34 تا صفحه 44.
24. محمدی ری‌شهری و حسینی (۱۳۸۰)، التنمیه الاقتصادیه، قم، دار الحدیث، اول.
25. مصباح یزدى، محمدتقى (1391)، اخلاق در قرآن، انتشارات مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى.
26. مصباحی‌مقدم، غلامرضا؛ مهدی رعایایی و مهدی همتیان (1392)، «مؤلفه‎های غیرمادی رشد اقتصادی از منظر قرآن کریم»، مطالعات اقتصاد اسلامی، س6، ش1 (پیاپی 11)، پاییز و زمستان، ص61−90.
27. مطهری، مرتضی (بی‌تا)، مجموعه آثار استاد شهید مطهری‏، تهران: صدرا.
28. مکارم شیرازی، ناصر (1371)، تفسیر نمونه، ۲۸ج، چ10، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
29. مهدوی کنی، محمدرضا (1385)، نقطه‎های آغاز در اخلاق عملی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادقj.
30. میرخلیلی، سیدمحمود و محمدرضا جلالی (1395)، «تحلیل جرم‎شناسانه جرایم با انگیزه دینی»، تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری، ش28، تابستان، ص87−110.
31. میرمعزی، حسین (1389)، yun.ir/j5nck1.
32. نصیری، مهدی (1399)، فناوری و دیدگاه علمای حوزه علمیه بررسی میدانی براساس روش نظریه بنیانی، چ1، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
33. Graham Farrell and Ken Clark (2011), What does the World spend on Criminal Hammerli, Maria, "Religion and Spirituality between Capital and Gift", Religion & Theology.

Files

Share

How to cite

Statistics