Measuring of achieving the Economic objectives in Iran’s Constitution

Authors

M.A, Faculty of economy, kharazmi university

Abstract

The Constitution of the Islamic Republic of Iran is based on the economic objectives of achieving society's economic independence, uprooting poverty and deprivation, providing the essential needs, achieving full employment, taking the country to a stage of self-sufficiency and providing the circumstances and opportunities for development of private and cooperative sectors.
The present article has an attempt by purpose of measuring Iran's five-year development plans in achieving to the economic objectives of the Iran's constitution as well as the goals of Islamic economic theory. For this aim, the paper has been to evaluate and to analyze the policies, goals and the achieved resulting for the five-year development plans by the indicators as economic independence & welfare, economic justice & income distribution, government size, labor market and employment situation and infrastructure development.
The results of the calculating the composite index for Five-year Development Plans indicate that the third development plan has the better performance in achieving to the Constitution’s Economic objectives. Also the fourth, first, fifth and second development plans & imposed war period have been to seeing in the next ranking respectively.

Keywords


1. پیله‌فروش میثم (1394)، «الگوی توسعه اقتصادی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مجلس و راهبرد، شماره 82، ص26−25.
2. تفضلی، فریدون (1391)، تاریخ عقاید اقتصادی (از افلاطون تا دوره معاصر)، تهران: نشر نی.
3. جعفری صمیمی، احمد؛ حسن زرین اقبال و محمدرضا زیبایی و کاوه درخشانی درآبی (1395)، «بررسی تطبیقی اقتصاد بخش عمومی در الگوی اقتصادی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و دولت‎های رفاه»، پژوهشهای رشد و توسعه پایدار (پژوهشهای اقتصادی)، ۱۶ (۱)، ص۴۹−۷۱.
4. زرین اقبال، حسن (1385)، «نقد چارچوب نظریه عدالت اقتصادی در دولت رفاه»، فصلنامه اقتصادی تکاپو، سال 1385، شماره دوم، ص71−49.
5. شیخی مهرآبادی، علی (1389)، «نقش دولت در اقتصاد اسلامی و قانون اساسی جمهوری اسلامی»، مجله تازههای اقتصادی، سال 1389، شماره 116، ص108−91.
6. کدخدایی عباسعلی و محبوبه عباسیان (1399)، «مبانی نظری عدالت اقتصادی در پرتو کارآمدی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات حقوق عمومی، دوره 50، شماره 1، ص22−1
7. کریم محمدحسین، وحید شقاقی شهری، لیلا نصری (1394)، ارزیابی فرآیند خصوصی‌سازی در راستای سیاست‌های کلی اصل 44 قانون اساسی (افزایش سهم بخش خصوصی)، فصلنامه سیاستها راهبردی و کلان، شماره 11، پاییز 1394، ص62−49
8. نمازی، حسین (۱۳۷۴)، نظام‌های اقتصادی، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
9. صدر، محمدباقر،1350ش، اقتصاد ما، ترجمه محمد کاظم موسوی، انتشارات برهان.
10. Bandura, A. (2014), Self-Efficacy: The exercise of control. New York, W.H. Freeman.
11. Friedman, M., & Friedman, R., (1980), Free to Choose: A Personal Statement, New York: Harcourt Brace Jovanovich, First Edition.
12. OECD (2014), Handbook on Constructing Composite Indicators: Methodology and user guide.
13. Stiglitz, J (2013), The Price of Inequality: How Today's Divided Society Endangers Our Future, W. W. Norton & Company.