Investigation of the Sale of Credit for Credit with an emphasis on Future and Construction contracts

Authors

1 Lecturer of higher education at Qom Hawza and PhD student of Economics at Research Institute of Hawzah and University, Qom, Iran

2 Associate Professor, Department of Economics and Islamic Banking, Kharazmi University, Tehran

Abstract

Introduction and objectives: Future contracts (that are defined as a standardized legal contract to buy or sell something at a predetermined price for delivery at a specified time in the future) and manufacturing contract "Istisna" (that is defined as a contract in which the manufacture of goods is ordered by the customer to the manufacturer of the product by stating its characteristics and specifications, so that the manufacturer, by preparing the initial model, will make the desired product for the customer and deliver it to him in a certain period of time, in the Istisna contract the contract price is paid in installments until the due date and delivery of the goods) are two modern widely-used types of contracts, whose natures have been subject of Islamic jurisprudence (Fiqhi) - legal analysis. As such, to settle the Fiqhi complications, some suggest including them in the category of contracts of sale.
If these are types of “contract of sale”, in most cases they stand as Sale of Credit for Credit – as many other new, widely-used contracts in the financial world are also types of Sale of credit for credit, which Fuqaha (an Islamic jurist, an expert in fiqh, or Islamic jurisprudence and Islamic law) are unanimous to be invalid.
But because limiting our view to a number of Fuqaha leads to mistakes about the cases of Sale of credit for credit, we should first understand the true essence of Sale of credit for credit by making clear when the criteria for this contract are met and what relationship it has with the Sale of debt for debt.
In the next stage, we have to validate the arguments presented for their invalidity. If the arguments are proven to be valid, in the last stage, we should suggest some Fiqh-approved solutions to meet the urgent needs of various markets for this type of sale.
Research method: In this study, we used the applied qualitative research method associated with a descriptive-analytical method to collect information from books, theses, and articles in libraries, software, and the useful links.
From another point of view, to achieve all three goals in this mixed method, we used two methods of historical research and content analysis:
In the first step, the old Fiqhi and lexical definitions of the Sale of credit for credit and other relevant sources were collected and analyzed to reach an exact explanation of the essence of this contract and its relationship to the Sale of debt for debt.
In the next step, all arguments on the invalidity of this contract were gathered. Then the source of every Hadith (a form of Islamic oral tradition containing the purported words, actions, and the silent approvals of the prophet Muhammad) was validated and its relevance was explored. Moreover, an argument was made in favor of the Fuqaha unanimity to reject the opinions of those who do not see it authenticate. But because the arguments on the invalidity of this type of contract were supported, finally three alternatives for it were suggested to meet the market needs.
Findings: An important point about the Sale of credit for credit is that “to agree on some point in the future for mutual delivery” is seen as its only criterion by most Fuqaha and lexicologists. Paradoxically, according to the same sources we are convinced that the “generality of the mutual promises” is the other essential element of this contract, that is to say, even if one party’s promise is specific, the contract will no longer be a sale of credit for credit albeit the parties agreement on some point in the future for mutual delivery.
Another contextual point is that the relationship between the sale of credit for credit and the sale of debt for debt is that of intersection. The sale of debt for debt is based on the parties’ commitment before making the contract by deed – even if it is the time for mutual delivery. In the sale of credit for credit, on the contrary, there is no parties’ commitment before making the contract by deed, but it allows for the forbearance for mutual delivery after the contract is made.
As a result, it is clear that, among the arguments made on the invalidity of the sale of credit for credit, the argument on “Hadith prohibition of sale of debt for debt is fallacious because it only disallows those types of sale of credit for credit that are also cases of sale of debt for debt.
The argument on “Hadith prohibition of sale of credit for credit”, however, seems to have no contradiction to Sunnah. Thus any possible faulty element in the Fuqaha unanimity on its invalidity cannot repudiate it.
Conclusion: There has always been dispute over the ambiguous approach of the Iranian Civil Code and other national laws on the invalidity of the sale of credit for credit. As a result, Article 10 of the Iranian Civil Code, which explains the principle of validity of contracts, should be approached with Article 4 of the Iranian Constitution in mind, asserting that “the initiation and generalization of laws contradictory to Fiqh is not valid [and enforceable] [3]”. To summarize, the arguments on the invalidity of the sale of credit for credit seem to be sufficient.
All that said, in cases where two Muslims want to exchange two general goods by setting a time in the future, it is suggested to (1) use a conditional bill of sale; or (2) divide the sale of credit for credit to two contracts, to be specific, in the first contract they make promises on future mutual delivery, while in the second one there is no time conditions and the two goods are traded readily.
Interestingly, Muslims can acquire the property of non-Muslims by sale of credit for credit, even if they are spared by the Islamic state.
 

Keywords


  1. ابن ابی شیبه، عبد الله بن محمد (۱۴۰۹ق)، مصنف ابن أبی شیبه. بیروت: دار التاج.
  2. ابن اثیر جزرى، مبارک بن محمد (1367)، النهایۀ فی غریب الحدیث و الأثر‌. چاپ اول، قم: مؤسسه مطبوعاتى اسماعیلیان‌.
  3. ابن ادریس حلّى، محمد (1410ق)، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى. چاپ دوم، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  4. ابن عباد، صاحب (1414ق)، المحیط فی اللغۀ‌. چاپ اول، بیروت: عالم الکتاب‌.
  5. ابن غضائری، (1364)، کتاب الضعفاء (رجال ابن الغضائری)، چاپ اول، قم: دار الحدیث.
  6. ابن منظور، محمد بن مکرم‌ (1414ق)، لسان العرب‌. چاپ سوم‌، بیروت: دار الفکر.
  7. ابوعبید، قاسم بن سلام (۱۳۹۶ق)، غریب الحدیث. بیروت: دار الکتاب العربی.
  8. احمد بن عیسی (۱۴۲۸ق)، أمالی احمد بن عیسی. بیروت: دار المحجه البیضاء.
  9. اراکى، محمدعلى (1415ق)، البیع‌. چاپ اول، قم: مؤسسه در راه حق‌.
  10. اردبیلى، احمد (1403ق)، مجمع الفائدۀ و البرهان فی شرح إرشاد الأذهان. چاپ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  11. اصفهانى، سیدابوالحسن و سید محمدرضا گلپایگانی (1393ق)، وسیلۀ النجاۀ مع تعالیق آیۀ الله السید محمد رضا الگلپایگانی. چاپ اول، قم: چاپخانه مهر‌.
  12. اصفهانى، سیدابوالحسن و سیدروح‌الله مصطفوی خمینی (1422ق)، وسیلۀ النجاۀ‌‌ مع تعالیق السید الإمام الخمینی. چاپ اول، قم: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینىe.
  13. امامی، سیدحسن (1371)، حقوق مدنی. چاپ یازدهم، تهران: کتاب­فروشی اسلامی.
  14. امامیان، سیدحسن (1395)، «بررسی مبانی فقهی معاملات غیرنقدی». مجله فقه و حقوق معاصر، (2)، 71−
  15. انصارى‌، مرتضى (1415ق)، المکاسب. چاپ اول، قم: کنگره جهانى بزرگداشت شیخ اعظم انصارى‌.
  16. آخوند خراسانى، محمدکاظم (1409ق)، کفایة الأصول. چاپ اول، قم: موسسۀ آل‌البیتb‏.
  17. بجنوردى، سیدحسن (1419ق)، القواعد الفقهیة. چاپ اول، قم: الهادیj‌.
  18. بحرانى، یوسف (1405ق)، الحدائق الناضرة فی أحکام العترۀ الطاهرة. چاپ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  19. بزار، احمد بن عمر (1430ق)، مسند البزار. مدینه: مکتبه العلوم و الحکم.
  20. بلاغى‌، محمدجواد (1428ق)، الرسائل الفقهیة. چاپ اول، قم: مرکز العلوم و الثقافۀ الإسلامیۀ‌.
  21. بیهقی، احمد بن حسین (1424ق)، السنن الکبری. چاپ سوم، بیروت: دار الکتب العلمیۀ.
  22. بیهقی، احمد بن حسین (۱۴۱۲ق)، معرفه السنن و الآثار. کراچی: دار الاقصی.
  23. بیهقی، احمد بن حسین (بی­تا)، السنن الصغیر. کراچی: دار الاقصی.
  24. تبریزى، جواد (1426ق)، منهاج الصالحین. چاپ اول، قم: مجمع الإمام المهدی (عج).
  25. جوهرى، اسماعیل (1410ق)، تاج اللغۀ و صحاح العربیة. چاپ اول، بیروت: دار العلم للملایین‌.
  26. چیت­سازیان، مرتضی و مژگان نوع­پرور (1395)، «قراردادهای (مؤجل) آتی در بورس اوراق بهادار». مجله مبانی فقهی حقوق اسلامی، (17)، ص27−
  27. حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله (۱۴۳۵ق)، المستدرک علی الصحیحین. بیروت: دارالتاصیل.
  28. حائرى طباطبایى‌، سیدعلى (1418ق)، ریاض المسائل فی تحقیق الأحکام بالدلائل. چاپ اول، قم: مؤسسه آل‌البیتb.
  29. حسینی­نژاد، مهدیۀ السادات (1396)، «بیع کالی به کالی در فقه امامیه و حقوق ایران». پایان­نامه­ کارشناسی ارشد دانشکده­ حقوق و الهیات دانشگاه شهید باهنر کرمان.
  30. حکیم، سیدمحسن و سیدمحمدباقر صدر (1410ق)، منهاج الصالحین مع تعالیق آیة الله السید محمد باقر الصدر. چاپ اول، بیروت: دار التعارف للمطبوعات‌.
  31. حلی، حسین (1415ق)، بحوث فقهیة. چاپ چهارم، قم: المنار.
  32. خرازی، محسن (1421)، «التأمین». مجله فقه أهل‌البیتb (عربی)، (17)، 39−
  33. خوانساری امامی، محمد (بی­تا)، الحاشیة الأولی علی المکاسب. بی­جا، بی­نا.
  34. خویی، سیدابوالقاسم (1422ق)، مصباح الأصول، مباحث الألفاظ. چاپ اول، قم: مکتبۀ الداوری.
  35. خویی، سیدابوالقاسم (1422ق)، محاضرات فى أصول الفقه. چاپ اول، قم: مؤسسۀ إحیاء آثار الإمام الخوئی.
  36. خویى، سیدابو القاسم (1410ق)، منهاج الصالحین. چاپ28. قم: مدینۀ العلم‌.
  37. خویى، سیدابوالقاسم و جواد تبریزی (1416ق)، صراط النجاة مع تعالیق الشیخ جواد التبریزی. چاپ اول، قم: مکتب نشر المنتخب‌.
  38. خویى، سیدابوالقاسم و حسین وحید خراسانی (1428ق)، منهاج الصالحین‌ مع تعالیق آیة الله الوحید. چاپ پنجم، قم: مدرسه امام محمد باقرj.
  39. دار قطنی، أبوالحسن (1424ق)، السنن. چاپ اول، بیروت: مؤسسۀ الرسالۀ.
  40. داوودآبادی فراهانی، محمدابراهیم و محمود قیوم­زاده (1395)، «بیع مال آینده. پژوهش­های فقهی». دوره­ی 12، شماره 412(4)، ص797−
  41. رحیم‌پور کامی، علی (1382)، «بیع کالی به کالی». مجله حقوق دادگستری، (43)، 165 −
  42. روحانى، سیدمحمد (1413ق)، منتقى الأصول. چاپ اول، قم: دفتر آیت الله سید محمد حسینی روحانی.
  43. زروندی رحمانی (1396)، «قاعده انجبار ضعف سند با عمل مشهور». مجله جستارهای فقهی و اصولی، سال سوم، شماره ششم، بهار 1396.
  44. زمخشرى، محمود (‌1417ق)، ‌الفائق فی غریب الحدیث‌. چاپ اول‌، بیروت: دار الکتب العلمیة.
  45. سبزوارى، محمدباقر (1423ق)، کفایة الأحکام. چاپ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  46. سلطانی­نژاد، هدایت‌الله (1375)، «بررسی اعتبار بیع کالی به کالی در حقوق ایران و منابع فقهی». مجله نامه­ی مفید، (6)، 145−
  47. سیستانی، سیدعلی (1436ق)، قاعدۀ الإلزام. بی­جا: بی­نا.
  48. سیستانى، سیدعلى (1417ق)، ‌منهاج الصالحین‌. چاپ پنجم، قم: دفتر حضرت آیۀ الله سیستانى‌.
  49. سیورى‌ حلّى، مقداد (1404ق)، التنقیح الرائع لمختصر الشرائع. چاپ اول، قم: انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى.
  50. سیستانى، سید على (1414ق)، قاعده لا ضرر و لا ضرار. قم: دفتر آیه الله سیستانى.
  51. شبیرى زنجانى، سیدموسى (1419ق)، کتاب نکاح. چاپ اول، قم: مؤسسه پژوهشى راى‌پرداز‌.
  52. شوکانی، محمد (1424ق)، نیل الأوطار من أسرار منتقی الأخبار. چاپ اول، بیروت: دار الکتاب العربی.
  53. شهید اول، محمد (1417ق)، الدروس الشرعیة فی فقه الإمامیة. چاپ دوم، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  54. شهید ثانی، زین‌الدین (1413ق)، مسالک الأفهام إلى تنقیح شرائع الإسلام‌. چاپ اول، قم: مؤسسۀ المعارف الإسلامیة.
  55. شهید ثانی، زین‌الدین (1419ق)، فوائد القواعد‌. چاپ اول، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى حوزه علمیه.
  56. شهید ثانى، زین‌الدین (1410ق)، الروضة البهیۀ فی شرح اللمعة الدمشقیة. چاپ اول، قم: کتابفروشى داورى‌.
  57. صادقی نشاط، امیر (1379)، «بیع کالی به کالی». مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، (47)، 47 −
  58. صافی گلپایگانى، لطف‌الله (1416ق)، هدایة العباد. چاپ اول، قم: دارالقرآن الکریم.
  59. طبرانی، سلیمان بن احمد (بی­تا)، المعجم الکبیر. قاهره: مکتبه ابن تیمیه.
  60. طحاوی، احمد بن محمد (۱۴۱۴ق)، شرح معانی الآثار. بیروت: عالم الکتب.
  61. طوسى، محمد بن حسن (1387ق)، المبسوط فی فقه الإمامیة. چاپ سوم‌، ‌تهران: المکتبة المرتضویة.
  62. طوسى، محمد بن حسن (1407ق)، تهذیب الأحکام‌. چاپ چهارم، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
  63. طوسى، محمد بن حسن‏ (1417ق)، العُدة فی أصول الفقه‏. چاپ اول، قم: نشر محمد تقی علاقبندیان‏.
  64. طوسى، محمد بن حسن (بی­تا)، الفهرست. چاپ اول، نجف اشرف: المکتبة الرضویة.
  65. عاملى، سیدجواد (1419ق)، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلاّمة. چاپ اول‌، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  66. عبدالرزاق، ابن همام صنعانی (1403ق)، مصنف عبدالرزاق. بیروت: المجلس العلمی.
  67. علامه حلّى، حسن (1388ق)، تذکرۀ الفقهاء (الطبعۀ القدیمۀ). چاپ اول، قم: مؤسسه آل‌البیتb.
  68. علامه حلّى، حسن (1411ق)، تبصرۀ المتعلمین فی أحکام الدین‌. چاپ اول‌، تهران: مؤسسه چاپ و نشر وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى‌.
  69. علامه حلّى، حسن (1413ق)، قواعد الأحکام فی معرفة الحلال و الحرام‌. چاپ اول‌، قم‌: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  70. علامه حلّى، حسن (1414ق)، تذکرة الفقهاء. چاپ اول، قم: مؤسسه آل‌البیتb.
  71. علامه حلّى، حسن (1420ق)، تحریر الأحکام الشرعیة علی مذهب الإمامیة. چاپ اول، قم: مؤسسۀ امام صادقj.
  72. فاضل آبى، حسن (1417ق)، کشف الرموز فی شرح مختصر النافع‌. چاپ سوم‌، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  73. فاضل لنکرانى، محمد (1422ق)، الأحکام الواضحة. قم: مرکز فقهى ائمه اطهارb.
  74. فخر المحققین، محمد (1387ق)، إیضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد‌. چاپ اول، قم: مؤسسه اسماعیلیان‌.
  75. فراهیدى، خلیل بن احمد (1410ق)، العین‌. چاپ دوم، قم: نشر هجرت‌.
  76. فیَّاض، محمد اسحاق (1387ق)، احکام البنوک و الأسهم و السندات. چاپ اول، نجف: مکتب سماحة آیة الله الفیاض.
  77. فیض کاشانى، محسن (بی­تا)، مفاتیح الشرائع. چاپ اول، قم: انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى.
  78. فیومى، احمد بن محمد (بی­تا)، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی‌. چاپ اول‌، قم: منشورات دار الرضی‌.
  79. قاضى ابن براج، عبدالعزیز‌ (1406ق)، المهذب. چاپ اول‌، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  80. کاشف الغطاء، حسن (1422ق)، أنوار الفقاهة کتاب البیع‌. چاپ اول، نجف: مؤسسه کاشف الغطاء‌.
  81. کاظمی، محمود، (1389)، «بیع کالی به کالی در حقوق ایران با مطالعه­ی تطبیقی در فقه اسلامی و حقوق خارجی». مجله حقوق تطبیقی، 21(2)، ص123−
  82. کرکى، على (1409ق)، رسائل المحقق الکرکی. چاپ اول، قم: کتابخانه آیۀ الله مرعشى نجفى و دفتر نشر اسلامى‌.
  83. کرکى، على (1414ق)، جامع المقاصد فی شرح القواعد. چاپ دوم، قم: مؤسسه آل‌البیتb.
  84. کلینى، محمد (1407ق)، الکافی. چاپ چهارم، تهران: دار الکتب الإسلامیة.
  85. کیدری، قطب الدین محمد بن حسین (1416ق)، إصباح الشیعۀ بمصباح الشریعة. قم: مؤسسة امام صادقb.
  86. مالک بن انس (۱۴۲۵ق)، الموطأ (روایه اللیثی). ابوظبی: مؤسسه زاید بن سلطان آل نهیان للأعمال الخیریه و الإنسانیه.
  87. مبارکفوری، أبو العلاء محمد عبدالرحمن بن عبدالرحیم (1410)، تحفۀ الأحوذی بشرح جامع الترمذی)، چ1، دار الکتب العلمیة، بیروت: دارالکتب العلمیة.
  88. مجلسى، محمد باقر‏، (1403ق‏)، بحار الأنوار. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  89. مرعشى نجفى، سیدشهاب‌الدین (1406ق)، منهاج المؤمنین. چاپ اول، قم: انتشارات کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى.
  90. مرعشى نجفى، سید شهاب الدین (1415ق)، القصاص على ضوء القرآن و السنه. قم: انتشارات کتابخانه آیه الله مرعشى نجفى.
  91. مصطفوی خمینى، سیدروح‌الله‏ (1379)، تحریر الوسیلة. چاپ اول، قم: مؤسسه مطبوعات دار العلم.
  92. مصطفوی خمینى، سیدروح‌‌الله‏ (1421ق)، البیع. چاپ اول، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینىb.
  93. مقدسی دمشقی، عبدالله بن قدامة (بی­تا)، المغنی. چاپ چهارم، بیروت: دار الکتاب العربی.
  94. میرزاى قمّى، ابوالقاسم (1413ق)، جامع الشتات فی أجوبۀ السؤالات‌. چاپ اول، تهران: مؤسسه کیهان‌.
  95. نجاشى، احمد (1407ق)، فهرست أسماء مصنفی الشیعة (رجال النجاشی). چاپ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه.
  96. نجفى، محمدحسن (1404ق)، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام‌. چاپ هفتم، لبنان‌: دار إحیاء التراث العربی‌.
  97. نعمان بن محمد، ابن‌حیون (۱۳۸۳ق)، دعائم الإسلام، قم: آل البیتb لإحیاء التراث.
  98. واسطى زبیدى، سیدمحمد (1414ق)، تاج العروس من جواهر القاموس. چاپ اول، بیروت: دار الفکر.
  99. هاشمی شاهرودی، سیدمحمود (1378)، «استصناع». مجله فقه اهل‌بیتb (فارسی)، 20 −1919 و 20−
  100. یزدى‌، سیدمحمدکاظم (1415ق)، سؤال و جواب‌. چاپ اول، تهران: مرکز نشر العلوم الإسلامی‌.
  101. یزدى، سیدمحمدکاظم (1421ق)، حاشیة المکاسب‌. چاپ دوم، قم: مؤسسه اسماعیلیان.