رفاه به عنوان یکی از مفهومهای مهم علم اقتصاد و همچنین یکی از ویژگیهای توسعهیافتگی جوامع به شمار میرود، در این میان نظریههای گوناگونی برای ارائه تعریفی از ماهیت و گستره مفهومی آن ابراز شده و هریک در تلاش هستند تا به طریقی شاخص رفاه را به صورت واقعی اندازهگیری نمایند. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی و مقایسهای- تطبیقی سامان یافته است. نگاشته حاضر به ماهیت و مفهوم رفاه و همچنین نقاط قوت و ضعف شاخص را در مکاتب مختلف اقتصادی- اجتماعی بررسی و روشهای اندازهگیری شاخص رفاه را مورد مقایسه تطبیقی قرار میدهد؛ نتایج نشان دهنده این است که شاخص رفاه لگاتوم بیشترین مؤلفه را در بین شاخصهای مورد مقایسه داراست و آموزش، بهداشت، بیکاری، توزیع درآمد، بدهی خارجی و آلودگی از مؤلفههای پرتکرار در بین شاخصهای ترکیبی بودهاند و استانداردهای تعریف شده برای شاخصهای رفاه دچار کاستیهایی بوده و همچنین دارای پیشداوریهای ارزشی ذهنی است لذا از نتایج پژوهش میتوان برای جهتگیریهای سیاستی و زمینهسازی برای فراهم کردن دادههای لازم ملی جهت سیاست عمومی استفاده کرد.