این مقاله تلاش می کند تا با شناخت الگوی اقتصاد سیاسی بودجه ریزی منطقه ای، به بررسی کمی متغیرهای اقتصادی و سیاسی موثر بر شیوه تخصیص بودجه های جاری، عمرانی و کل استانی در ایران بپردازد. از این رو، اثرگذاری دو دسته متغیرهای برنامه ای و تاکتیکی در قالب مدل های داده های تلفیقی و در دوره زمانی 1379‐1386 بررسی می شود. نتایج نشان می دهند که رفتار بودجه ریزی استانی در ایران کارایی محور و نه برابری محور است. افزون بر این، دو متغیر سرمایه اولیه استانی و تراکم جمعیت دارای رابطه منفی با میزان بودجه های سرانه تخصیص یافته می باشند. نتایج متغیرهای سیاسی نیز نشان می دهد که دولت در سال برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، بودجه های بیشتری را به استان های با مشارکت انتخاباتی کمتر و با رای دهندگان مردد و با نوسان هدایت کرده است.
)