این مقاله بهدنبال تحلیل عوامل مؤثر بر تجارت درون صنعتی ایران با کشورهای طرف تجاری در بلوکهای منطقهای اسلامی D8، ECO، GCC و OIC به صورت متقابل و به تفکیک بخشهای کشاورزی، صنعت و خدمات با استفاده از دادههای تلفیقی دوره 1980−2009 مبتنی بر رویکرد مدلهای تابلویی پویا و بهکارگیری روش گشتاورهای تعمیمیافته است. برای توضیح تجارت درون صنعتی بین ایران و کشورهای طرف تجاری، متغیرهای اندازۀ اقتصادی، درآمد سرانه، سرمایهگذاری مستقیم خارجی، مسافت و عدم توازن تجاری استفاده شدهاند. نتایج برآورد مدل نشان میدهد که اندازۀ اقتصادی، درآمد سرانه و مسافت مهمترین متغیرهای توضیحدهندۀ تجارت درون صنعتی ایران و کشورهای طرف تجاری هستند. براساس یافتههای پژوهش اندازۀ اقتصادی رابطۀ مثبت و درآمد سرانه رابطۀ منفی با تجارت درون صنعتی دارد. همچنین مسافت و عدم توازن تجاری تأثیر معکوسی بر جریان تجارت درون صنعتی ایران و کشورهای طرف تجاری دارد.