سلامت، ارزشمندترین دارایی مادی بشری و بخش سلامت یکی از محوریترین بخشهای هر جامعهای است. براساس یکی از رویکردهای عدالت در بخش سلامت، عدالت زمانی اتفاق می‌افتد که عوامل اجتماعی−اقتصادی افراد باعث مواجهه آنها با هزینههای فقرزا نشود. در این مقاله، با استفاده از حجم بزرگ دادههای بین سال‌های 1386 تا 1390، تأثیر عوامل تعیینکننده در خانوارها بر احتمال مواجهه آنها با هزینههای فقرزای سلامت با استفاده از تکنیک لاجیت و نرم‌افزار STATA بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که احتمال این مواجهه، در صورت شاغل بودن سرپرست خانوارها، صاحبخانه بودن، وجود افراد باسواد بیشتر در خانواده، مساحت سرانه بیشتر محل سکونت خانوار، دهکهای بالای درآمدی و تحت پوشش بیمهای بودن خانوار، کمتر شده و با افزایش بعد خانوار و سکونت در استانهای توسعهیافته بیشتر می‌شود. عدم تأثیرگذاری پوشش بیمهها بر احتمال مواجهه خانوارها با هزینههای کمرشکن سلامتی، حاکی از عدم کارآیی آن است. احتمال مواجهه خانوارها با هزینههای فقرزا، از سال 1386 تا 1389 هر سال بیشتر شده ولی در سال 1390 این تأثیرگذاری بی‌معنا بوده است که به احتمال زیاد، به دلیل تأثیر آنی و کوتاهمدت اجرای طرح هدفمندی یارانهها بوده است. در این مقاله با استفاده از حجم بزرگ دادهها، بررسی تأثیر متغیرهای جدید، بررسی عملکرد سیاست‌های دولت و تأثیر اجرای طرح هدفمندی یارانهها، سعی شده است گام‌های مهمی در تبیین موضوع برداشته شود.
ابتدای صفحه